Thursday, September 29, 2011

Babypedia (2-5 ετων)

Η babypedia είναι ένα υπερ-σύγχρονο και ολοκληρωμένο εκπαιδευτικό σύστημα, σχεδιασμένο έτσι ώστε να σας βοηθήσει να αναπτύξετε αποτελεσματικά και στο μέγιστο τις ικανότητες των παιδιών σας. Το όλο σύστημα είναι για τα παιδιά σαν ένα εξαιρετικά διασκεδαστικό παιχνίδι. Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών δεν γνωρίζουν ανάγνωση (πόσο μάλλον γραφή), αλλά με μεγάλη ευκολία ακολουθούν φωνητικές οδηγίες αγαπημένων τους ηρώων, φτιάχτηκε τη σειρά babypedia. Στόχο έχει να αναπτύξει τις δεξιότητες τους, να τα εξοικειώσει με τους υπολογιστές και να τους προσφέρει τις βασικές γνώσεις για τον κόσμο που τα περιβάλλει.
http://www.thegreekz.com/forum/showthread.php?633980-Babypedia-oloi-oi-tomoi

KID-ePEDIA

Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού της KID-ePEDIA έχει κυκλοφορήσει σε παλαιότερα τεύχη του Ramkid. Ωστόσο, και στους φανατικούς φίλους του περιοδικού, η KID-ePEDIA έχει πολλά να προσφέρει, όπως: - Ολοκληρωμένο έργο, χωρίς κενά και ελλείψεις. Τέρμα στις αναζητήσεις για το χαμένο CD ή περιοδικό! Τέρμα στο μπέρδεμα! Ενοποιημένη παρουσίαση της ύλης κατά θεματικές ενότητες. Όλη η Ιστορία μαζί, όλα τα Ζώα σε ομάδες, όλο το Διάστημα μαζί, όλες οι Τέχνες μαζί - για εύκολη ανεύρεση. - Ενοποιημένο περιβάλλον PC, για εύκολη πρόσβαση σε όλα τα παιχνίδια. Τέρμα στο βάλε βγάλε τα CD, τέρμα στο ψάξε σε είκοσι καταλόγους για να βρεις το παιχνίδι που ζητάς κάθε φορά. Μια νέα εφαρμογή προσφέρει εύκολη πρόσβαση σε όλη την ύλη από μια κεντρική οθόνη που παραπέμπει στις θεματικές ενότητες.
http://kidsstuffblog.blogspot.com/2009/10/kid-epedia-ramkid_2001.html

Wednesday, September 28, 2011

Ulysses´Gaze - Το Βλέμμα του Οδυσσέα (Greece Is Dying)

Greek exchange terror attack - side effects

A homemade bomb hidden inside a van exploded outside the Athens stock exchange. Below are photos of the side building; > All the pictures:
Splinter in a carThe hellenic exchanges buildingSplintersFlying splinterSplintersSide building show room
Side building show roomSide building show roomSide building show roomJust the  side roadSide building 1st floor officeSide building ceiling
Side buildingceiling side buildingSide building 1st floor officeSide building 1st floor officeSide building 1st floor officeSide building 1st floor office
Side building 1st floor officeSide building 1st floor officeSplintersSide building 1st floor officeBroken Windows - 200m away opposite faceSplinters
Terrorism, a set on Flickr.


Monday, September 26, 2011

Άλμα Στη Σιωπή - (Σχολή Αλεξιπτωτιστών - 203 ΣΒΕΑ)



Ωρα 05,30.
Τα στάγιερ φτάνουν στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Οι εκπαιδευτές φωνάζουν, δεν μας αφήνουν ούτε δευτερόλεπτο.”Όλοι κάτω. Γρήγορα στη σειρά”. “Ένα κύριο αλεξίπτωτο στο δεξί χέρι.” “Το εφεδρικό στο αριστερό.” Φωνές παντού και βοή. Είναι ακόμα σκοτάδι. Δύσκολα διακρίνουμε τις μακρινές φιγούρες των C 130 ….
“Μπείτε στη σειρά. Δύο γραμμές. Πότρα αρχηγού δεξιά. Πόρτα βοηθού αριστερά”.


Τ΄αεροπλάνα ξεκινούν τις μηχανές τους. Τώρα η ατμόσφαιρα ηλεκτρίζεται. Αυτός ο θόρυβος μαζί με το τσουχτερό κρύο κι ο φόβος. Τα πόδια μου τρέμουν. Ο Γιώργος με κοιτάζει και γελά.
”Πίσω μου”, του λέω.
“Ντυθείτε”. Διαταγή αρχηγού ρίψεως.
Παύει να ισχύει για εμένα κάθε ήχος.Δεν βλέπω τίποτα, παρά μόνο αυτά που κάνω. Απομονώθηκα σ΄εμένα και τ΄αλεξίπτωτό μου. Περίεργη γαλήνη. Ελευθερώνω τους ιμάντες. Ο μεταλλικός ήχος από τους κρίκους πάνω στην άσφαλτο του διαδρόμου απογείωσης. Σηκώνω το κυρίως αλεξίπτωτο στον αέρα και το φοράω. Ρυθμόζω τους ιμάντες ράχεως και σκελών, τους σφίγγω. Μετά τους ιμάντες στήθους. Ένα βαθύ κάθισμα. Νιώθω ότι είναι όλα καλά, νομίζω πως είμαι δυνατός. Προσαρμόζω το εφεδρικό αλεξίπτωτο και το ασφαλίζω. Επιθεωρώ ξανά τους ιμάντες, το υποσιάγωνο, το νήμα αποσπάσεως, την ασφάλεια του εφεδρικού. “ Κωνσταντίνε είναι εντάξει το υποσιάγωνο....;”., μου μιλάει ο Γιώργος, μοιάζει σα να άνοιξε κάποιος τη φωνή στην τηλεόραση. Ακούω ξανά τις μηχανές του αεροπλάνου και τις φωνές γύρω μου. Ενώ τον βοηθάω, συνειδητοποιώ ότι έχει ξημερώσει, ένας κόκκινος ήλιος προβάλει από την Πάρνηθα.

Ωρα 06,15.
Μόλις μας επιθεώρησε ο αρχηγός. Πήραμε στο σωστό χέρι τον γάντζο του στατικού ιμάντα, προχωρήσαμε προς τη ράμπα του αεροσκέφους. Ο καυτός αέρας από τις μηχανές με χτυπάει στο πρόσωπο, προχωρώ σκυμμένος. Αντικρίζω την ουρά του αεροπλάνου να χάσκει ανοιχτή, ανεβαίνω. Ο θόρυβος μέσα μου είναι μεγαλύτερος απ΄αυτόν γύρω μου. Κάθομαι στον πάγκο μαζί με τα άλλα παιδιά και κοιτάζω έξω. Οι μηχανές δουλεύουν στο full.
Ιερές στιγμές...

Ωρα 06,50.
Ένα χτύπημα στο κράνος. Ο εκαπιδευτής ξεχωρίζει τα stick των 10 ατόμων.”Στάσου στην πόρτα “, μου λέει. “Είσαι πρώτος”. Οι πλαϊνές πόρτες ανοίγουν. Ο θόρυβος διπλασιάζεται. Ο αέρας που μπάινει είναι δυνατός, τα πάντα στριφογυρίζουν. Τα μάτια μου είναι καρφωμένα στον αρχηγό. Κρέμεται έξω από το αεροσκάφος. Με το ένα χέρι κρατιέται από το τοίχωμα και με το άλλο μιλάει στον ασύρματο. Μας κοιτάζει και μιλάει με νοήματα.
“Πρώτο stick εγέρθητι “.
* * *
Σηκώνομαι. “Αγκιστρωθείτε” – Αγκιστρώνω το γάντζι και απασφαλίζω. “Πλησιάστε” – έχω ένα βάρος στο στήθος. “Στάσου στην πόρτα “. Με δύο βή,ατα βρίσκομαι στην πόρτα. Τα χέρια τεντωμένα ακουμπούν τα εξωτερικά τοιχώματα. Το δεξί πόδι με στηρίζει, ενώ το αριστερό πέλμα είναι το μισό στο κενό. Δεν ξέρω αν με ταλαντεύει η δύναμη του ανέμου ή αν τρέμω. Μάλλον και τα δύο. Κοιτάζω κάτω. Δεν πρέπει.
Ένας κόμπος στο λαιμό μου. Βλέπω τις κορφές των δέντρων κάθετα, παραξενεύομαι. Τρομάζω, συνειδητοποιώ πως το αεροπλάνο πέρνει στροφή κι εγώ είμαι σε προζόντια θέση με το έδαφος. Κλέινω τα μάτια σηκώνω το κεφάλι. “Φύγε μακριά “ – Εκτινάσσομαι ασυναίσθητα. Μαζεύω τα χέρια και κατεβάζω το κεφάλι. Με χτυπάει ο αέρας δυνατά.


Σιωπή. Ησυχία... απόλυτη.
Όπως όταν βουβαίνεται το πλήθος και κόβονται οι ανάσες στο κρίσιμο σημείο ... Μετράω 101, 102, 103, ,,,, Το αλεξίπτωτο ανοίγει. Κυλάω στον αέρα, νιώθω να κατεβαίνω απαλά. Ο καπνός μου δείχνει την πορεία του ανέμου. Γυρνάω κόντρα. Αυτό θα κάνει την πτώση πιο αργή σε ταχύτητα αλλά και σε διάρκεια. Θα είμαι μερικά δευτερόλεπτα παραπάνω εδώ ψηλά και μ΄αρέσει.
Κι όμως τελειώνει πιο γρήγορα απ΄όσο περίμενα και ήθελα... Το έδαφος πλησιάζει πιο γρήγορα τώρα. Κλέινω τα πόδια, σφίγγω το σώμα μου. Δεν κοιτάωκάτω, μόνο ευθεία... Τώρα. Μύτες, κνήμη, μηρός, αντίθετη ωμοπλάτη. Σηκώνομαι όρθιος. Λύνω ιμάντες. Μια μεγάλη ανάσα. Ηρεμώ. Ελευθερώνομαι και χαμογελάω στον ευατό μου. Μαζεύω το αλεξίπτωτο από το έδαφος σα να ήταν ο σύντροφός μου. Και ήταν σίγουρα, δεν με πρόδωσε. Ξεκινάω και πάω στη φωτιά.
Πίνω ένα αναψυητικό, κοιτάζω ψηλα τους άλλους που κατεβαίνουν και λέω “Πρέπει να είμαστε λίγο τρελλοί”

Κωνσταντίνος Χαϊκάλης

Friday, September 23, 2011

Η ανάπτυξη, θεραπεία στην κρίση

Ποτέ στην ιστορία μία οικονομία δεν ξεπέρασε οξείες δημοσιονομικές κρίσεις χωρίς να ενισχύσει τους παραγωγικούς της μηχανισμούς και να τονώσει την εξωστρέφειά της.

Σοβαρές κρίσεις υψηλών δημοσίων χρεών γνωρίζουν όλες οι αναπτυγμένες οικονομίες, με πρώτη την αμερικανική. Στις ΗΠΑ, το δημόσιο χρέος πλησιάζει το 200% του ΑΕΠ της χώρας και είναι ίσως το υψηλότερο στον κόσμο. Όμως, αν η παγκόσμια οικονομία εισέλθει σε φάση ανάκαμψης, η αμερικανική οικονομία έχει τέτοιο παραγωγικό δυναμισμό που θα μπορούσε να κατεβάσει το χρέος της στο 80% μέσα σε μία διετία, παρά τη στρατιωτική της παρουσία στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.

Πολύ υψηλό χρέος έχει και η Ιρλανδία. Όμως, πέρα από την αυστηρή δημοσιονομική της διαχείριση, η χώρα αυτή το 2009 δέχτηκε 1,4 δις ευρώ ξένες άμεσες επενδύσεις και το 2010 αναμένει άλλα 1,2 δις ευρώ –με βάση τα μέχρι σήμερα στοιχεία του Ιρλανδικού Οργανισμού Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Όσοι λοιπόν ειρωνεύονται τις ιρλανδικές επιδόσεις του παρελθόντος, είτε το κάνουν από πρόθεση είτε είναι άσχετοι με την πραγματικότητα.

Το ερώτημα που πρέπει λοιπόν να απαντηθεί είναι τι μπορεί να γίνει στην Ελλάδα, ώστε η χώρα να ξεπεράσει τη συνολική της κρίση με τις λιγότερες –κοινωνικές, κυρίως– ζημιές. Θα πρέπει ευθύς εξ’ αρχής να τονιστεί ότι η μάχη της ελληνικής οικονομίας μπορεί να κερδηθεί υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Στο επίπεδο αυτό, όμως, τα πράγματα δυσκολεύουν.

Διότι, πέρα από το υπέρογκο δημόσιο χρέος της, η Ελλάδα έχει πρόβλημα χρέους και στον ιδιωτικό τομέα. Ένα χρέος που οφείλεται στην έλλειψη οικονομικού δυναμισμού.
Συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια η χώρα γνώρισε ένα χαώδες έλλειμμα στο εξωτερικό ισοζύγιο που έφθασε το 15% του ΑΕΠ –μακράν το μεγαλύτερο παγκοσμίως. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται μόνον αν ανέλθει δραστικά η ανταγωνιστικότητα της παραγωγικής διαδικασίας, πράγμα επίπονο και σταδιακό. Η ανάγκη αυτή δημιουργεί και προβληματισμούς. Διότι, πώς μπορεί να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και ο δυναμισμός της οικονομίας; Με δραστική θεραπευτική αγωγή ή με ήπια θεραπευτικά μέσα;

Συμμεριζόμενος απόψεις που διαπιστώνονται από πολλές πλευρές, φρονώ ότι η ήπια προσαρμογή είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση στην παρούσα φάση. Όπως επεσήμανε προσφάτως και ο πρώην υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, καθηγητής κ. Νίκος Χριστοδουλάκης, καλό είναι να θυμηθούμε ότι στη χώρα μας τίποτα δεν βελτιώνεται σε συνθήκες εργασιακής λιτότητας και επενδυτικής άπνοιας. Πολύ περισσότερο, όταν διανύουμε μία μεγάλη διεθνή κρίση και, με νέα μέτρα ύφεσης, θα κινδυνεύσουμε να εγκλωβιστούμε σε καθίζηση της ζήτησης και σε παρατεταμένη ανεργία, που θα κλονίσουν περαιτέρω την επιχειρηματικότητα και θα έχουν ανυπολόγιστες συνέπειες στην εύθραυστη κοινωνική συνοχή.

Το ζητούμενο, συνεπώς, είναι η επινόηση και υλοποίηση μέτρων, τα οποία δεν παροξύνουν την ύφεση, δεν μειώνουν τη ζήτηση, δεν αυξάνουν τα ελλείμματα, βοηθούν την ανάπτυξη, ευνοούν τις επενδύσεις και μειώνουν το χρέος. Αν και φαινομενικά οι απαιτήσεις αυτές δείχνουν αντιφατικές, πιστεύω πως υπάρχουν ακόμα αρκετές πολιτικές πολλαπλών στοχεύσεων και αμέσου εφαρμογής, όπως οι εξής, για παράδειγμα:

*Αναβολή της εθνικής δαπάνης στο ΕΣΠΑ: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ανακοινώσει εδώ και έξι μήνες ότι, λόγω της κρίσης, οι χώρες συνοχής, μεταξύ των οποίων και η δική μας, δεν χρειάζεται φέτος και του χρόνου να καταβάλουν την εθνική συμμετοχή στα έργα του ΕΣΠΑ, η οποία ανέρχεται περίπου στα 4 δις ευρώ ετησίως. Αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη δυνατή χαλάρωση των δημοσιονομικών περιορισμών και κάνει απολύτως εφικτή τη χρηματοδότηση αναπτυξιακών πρωτοβουλιών, τόσο για την έξοδο από την κρίση όσο και για την αναβάθμιση της ανταγωνιστικής ικανότητας της χώρας.

*Ενοποίηση εισπρακτικών μηχανισμών: Σήμερα, ο ιδιοκτήτης μιας μικρής επιχείρησης έχει τέσσερις υποχρεώσεις καταβολής πληρωμών: ΦΠΑ, προκαταβολή φόρου, ασφαλιστικές εισφορές στο δικό του Ταμείο και ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ για τους εργαζομένους. Το κόστος και η γραφειοκρατία είναι πολύ μεγάλα και σ’ όλα υπάρχει μεγάλος βαθμός διαρροής και υπεξαίρεσης. Οι ανείσπρακτες εισφορές υπολογίζονται στα 2 δις ευρώ ετησίως και η ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών θα διέσωζε πολλά ασφαλιστικά Ταμεία από τον κίνδυνο κατάρρευσης. Από την άλλη μεριά, μία τέτοια πρωτοβουλία θα ήταν ενισχυτική και της νέας επιχειρηματικότητας, την οποία τόσο έχει ανάγκη η χώρα.

*Αναδιάρθρωση των αγορών: Άνοιγμα αγορών, αποκρατικοποιήσεις σε τομείς που δεν έχουν στρατηγική σημασία για το Δημόσιο (όπως ο ΟΠΑΠ), απαγόρευση των εθελουσίων εξόδων και άνοιγμα επαγγελμάτων σε τομείς που επιβαρύνουν δυσανάλογα με άλλες χώρες την παραγωγική διαδικασία (όπως οι χερσαίες μεταφορές). Από τις μετοχοποιήσεις και τη χορήγηση νέων επαγγελματικών αδειών, θα αντληθούν μη φορολογικά έσοδα –τα οποία όχι μόνον δεν θα πλήξουν τη ζήτηση σε περίοδο κρίσης, αλλά και θα δημιουργήσουν νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες και υγιή φορολογικά έσοδα στο άμεσο μέλλον.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο δρόμος εξόδου από την κρίση απαιτεί πρωτοβουλίες και συντονισμό εδώ και τώρα, για να είναι το 2010 μία θετική και μεταρρυθμιστική χρονιά.

Μιχάλης Παγίδας
Πηγή: ΕΑΣΕ

Ταξιδευοντας απο το " καποτε " στο τωρα . . .


Αλλιώς την θυμόμουν την ζωή κι από άλλη οπτική γωνία με αναγκάσαν, στα 23 μου χρόνια, να την αντικρύζω τώρα πια...
Ταξιδευοντας απο το " καποτε " στο τωρα . . .
Και εκεί που λέω υπάρχει ελπίδα και για αυτό τον τόπο, όλο και κάτι θα ακούσω, θα δω και θα με κάνει να αναρωτηθώ μέσα μου ξανά: "υπάρχει όντως ρε" ;

Οι παιδικές μου αναμνήσεις με γυρίζουν στο κέντρο. Θυμάμαι πάντα ανυπομονούσα με λαχτάρα να έρθει το Σάββατο, γιατί ήξερα ότι θα πάω εκεί. Περιμέναμε το λεωφορείο λίγο πιο κάτω από το σπίτι, πάντα πρωί. Ήσυχα Σαββατιάτικα πρωινά. Γεμάτα "καλημέρες!", αληθινές και χαμογελαστές. Στην αναμονή, η μήτερα μου πάντα θα έπιανε συζήτηση με κάποια άλλη κυρία, είτε κάποια γνωστή - γειτόνισσα είτε ακόμη κι άγνωστη.

Σταματούσαμε συνήθως Μοναστηράκι και περπατούσαμε.

Πρώτος σταθμός η Βαρβάκειος αγορά, μια αγορά πλημμυρισμένη από κόσμο. Το καλύτερο μου!

Από μικρός μου άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους, άλλοτε από απόσταση άλλοτε συμμετέχοντας σε ό,τι έκαναν και ίσως να μου φαινόνταν ενδιαφέρον.

Θυμάμαι ανθρώπους περισσότερο χαρούμενους, σαφώς πιο χαλαρούς, αλλά ακόμη και τους σκυθρωπούς, αυτούς που με λίγη κουβέντα άλλαζαν όψη, γινόντούσαν ανθρώπινοι, φιλικοί. Ηχούν ακόμη οι βροντερές φωνές των κρεοπώληδων και τα πειράγματα τους προς τους πελάτες, κλείνω τα μάτια και μυρίζω ακόμη τα αρώματα των μπαχαρικών. Αναπολώ τις ξέγνοιαστες βόλτες μας γύρω γύρω από το κέντρο -οι όποιες έκλειναν πάντα σε μια (γνωστή) ψησταριά για σουβλάκι στα γρήγορα-.

Αυτή η ρουτίνα που έκανε ένα παιδί ευτυχισμένο κι έναν -πλέον- ενήλικα που νοσταλγεί αλλιώτικες εποχές.

Για το τώρα τι να πω;

Δεν βλέπω και πολλά αλήθεια, παρά μόνο ανθρώπους κυριαρχημένους από θλίψη, απελπισία, αγωνία, απογοητεύση, οργή. Ένα συνοθύλευμα αρνητικών συναισθημάτων που μας τρώει εκ των έσω κι αργά.

Νέους να παλεύουν για το "τίποτα". Κλεμμένο παρόν, υποθηκευμένο μέλλον.

Ηλικιωμένους που εργάστηκαν μια ζωή για να φτάσουν αισίως 60, 70, 80 ετών και να τους λεηλατούν όχι μόνο το βιός τους αλλά και την ίδια τους την αξιοπρέπεια.

Γονείς που υποφέρουν γιατί δεν ξέρουν αν την επόμενη μέρα θα έχουν να προσφέρουν στα παιδιά τους τα απαραίτητα.

Ανέργους να συνωστίζονται για το επίδομα της "ξεφτίλας".

Πολίτες που φοβούνται να βγουν έξω από το σπίτι τους.

Πολιτικούς που μας δουλεύουν σκανδαλωδώς απροκάλυπτα.

Δηλώσεις του τύπου : "Μαζί τα φάγαμε!" και φωνές που απαντούν "πότε ρε πούστηδες;" ενώ πνίγονται από δακρυγόνα των "μπράβων" του σάπιου τους συστήματος.

Κομματόσκυλα που ακόμη δεν δείχνουν μετάνοια για όλο αυτό το κακό που έχουν προκάλεσει σε αυτή την χώρα.

Επιχειρηματίες με ράσα και λιβάνια.

Άτομα που δεν λένε να συνειδητοποιήσουν πόσο θύματα είχαν πέσει από την ψευτογκλαμουριά την οποία με μαεστρία τους είχαν πασάρει.

Πλούσιους να μιλούν και να πρεσβεύουν δικαιώματα λαικών και λαϊκούς με κολλημένους κώλους επι του κανα-πέος...

Ειδήσεις που θυμίζουν πόρνες.

"Ξυπνήσαμε" έγραφε ένα πανό πριν από τρεις μήνες στο Σύνταγμα.

Ας μην ξαναπέσουμε πότε σε λήθαργο λοιπόν...

Αυτή η κρίση -όπως όλοι πια αποκαλούμε- ας γίνει το κίνητρο. Αλλαγή. Ουσιαστική αλλαγή.

Αλλάγη νοοτροπίας, σκέψης, δράσης.

Το οφείλουμε στον εαυτό μας, στην πατρίδα μας, στα παιδιά που έχουμε ή θα αποκτήσουμε.

Είμαστε ικανοί για όλα αρκεί να το (-μας) πιστέψουμε.

Επιλέγω να κλείσω με μια φράση του Ελληνογάλλου ποιητή Αντρέ Σενιέ:
«Μια ελεύθερη φτώχεια είναι ένας τόσο γλυκός θησαυρός!»
 Πηγή:  Constantine N 

Wednesday, September 14, 2011

Εβαλαν μπροστά το Μηχανισμό των Αντικυθήρων

Από το βάθος της ιστορίας, ύστερα από 2.000 χρόνια, μία ομάδα ερευνητών του ΑΠΘ κατάφερε να «ανασύρει» τον πρώτο αναλογικό υπολογιστή, το Μηχανισμό των Αντικυθήρων, κατασκευάζοντας ένα πιστό αντίγραφό του το οποίο είναι απολύτως λειτουργικό.

Για την κατασκευή του μοντέλου χρειάστηκε να «συνεργαστούν» τρεις επιστήμες: η Μηχανολογία, η Αστρονομία και η Αρχαιολογία, αλάνθαστη απόδειξη της τεχνολογικής αριστείας που είχαν κατακτήσει οι αρχαίοι Ελληνες.
Ο Μηχανισμός ανασύρθηκε το 1900 από ένα αρχαίο ναυάγιο στις ακτές των Αντικυθήρων. Η εκπληκτική τεχνολογία του έκανε τους επιστήμονες να τον θεωρούν τόσο σημαντικό για την εξέλιξη της τεχνολογίας, όσο σημαντική υπήρξε και η Ακρόπολη για την εξέλιξη της Αρχιτεκτονικής. Μεταξύ άλλων, ο Μηχανισμός, η κατασκευή του οποίου οριοθετείται μεταξύ 150 - 100 π.Χ., χρησιμοποιούνταν για τον ακριβή υπολογισμό της θέσης του Ηλιου, της Σελήνης και πιθανώς των πλανητών στον ουρανό. Ακόμη, υπολόγιζε τις φάσεις της Σελήνης, προέβλεπε εκλείψεις και προσδιόριζε την ημερομηνία τέλεσης των αρχαίων στεφανιτών αγώνων.
Ολοι αυτοί οι υπολογισμοί είναι ξανά πλέον εφικτοί χάρη στην εντατική εργασία της ομάδας ερευνητών του ΑΠΘ. «Πριν από τρία χρόνια ξεκινήσαμε να μελετάμε το Μηχανισμό των Αντικυθήρων και κατασκευάσαμε το πρώτο πιστό αντίγραφο. Εξετάσαμε τα δομικά και λειτουργικά του χαρακτηριστικά και καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα δεύτερο αντίγραφο, απόλυτα λειτουργικό», εξήγησε στον «Α» ο Κυριάκος Ευσταθίου, καθηγητής του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ και μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Υπέρτατος θαυμασμός
Ο ίδιος μίλησε, μάλιστα, για την εντύπωση που του έκανε το επίπεδο της τεχνολογικής υποδομής που υπήρχε την εποχή που κατασκευάστηκε ο Μηχανισμός. «Ο τρόπος κατασκευής του μοντέλου μας προκαλεί υπέρτατο θαυμασμό. Είναι πράγματι εντυπωσιακές οι γνώσεις που κατείχαν οι άνθρωποι εκείνη την εποχή και αποδεικνύεται ότι στην αρχαία Ελλάδα η τεχνολογία ήταν πολύ πιο προηγμένη απ' ό,τι θεωρούσαμε μέχρι σήμερα», σημείωσε ο κ. Ευσταθίου.
Ανάμεσα στις δυνατότητες του μοντέλου που κατασκεύασαν οι ερευνητές του ΑΠΘ είναι ο υπολογισμός της θέσης του Ηλιου, της Σελήνης, της φάσης της Σελήνης κ.ά. Οι δραστηριότητες δεν τελειώνουν εδώ όμως, καθώς οι ερευνητές φιλοδοξούν να αποκωδικοποιήσουν κι άλλες από τις δυνατότητες του Μηχανισμού και επιφυλάσσονται για την κατασκευή και τρίτου μοντέλου, το οποίο θα βρίσκεται ακόμη πιο κοντά στις πραγματικές δυνατότητές του. Εκτός από τον κ. Ευσταθίου, στην ομάδα συμμετέχουν, επίσης, οι Ι. Σειραδάκης, Σ. Δρούγου, Μ. Αναστασίου, Θ. Ζαχαροπούλου, Α. Μπασιακούλη και Μ. Ευσταθίου.
ΔΕΘ
Το πιστό αντίγραφο του Μηχανισμού θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν από κοντά όσοι επισκεφτούν το περίπτερο της Επιτροπής Ερευνών του ΑΠΘ στη φετινή ΔΕΘ. Στο stand 79, στο περίπτερο 13, θα παρουσιαστούν συνολικά 49 ερευνητικές εφαρμογές και προϊόντα με στόχο την ανάδειξη καινοτόμων προϊόντων αλλά και γενικότερα της καινοτόμου ερευνητικής δραστηριότητας που γίνεται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 14 Σεπτεμβρίου 2011 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Friday, September 9, 2011

Germany Should Pay its Long-overdue Obligations to Greece



Παρακαλώ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα και υπογράψετε το Αίτημα του Φόρουμ Hellenic Professors and PhDs (Έλληνες Καθηγητές Πανεπιστημίων και Διδάκτορες) που ζητά από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών.


http://www.greece.org/blogs/wwii/

Εγκαίνια του Κολυμβητηρίου Μάχης στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων, από την Α.Ε του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Καρόλου Παπούλια


Την Πέμπτη 08 Σεπτεμβρίου 2011 η Α.Ε. ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας πραγματοποίησε τα εγκαίνια του κολυμβητηρίου μάχης στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων, στο Μεγάλο Πεύκο. Την Α.Ε του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, συνόδευσε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Πάνος Μπεγλίτης, ο Υφυπουργός κ. Κώστας Σπηλιόπουλος, ο Α/ΓΕΕΘΑ Πτέραρχος κ. Ιωάννης Γιάγκος και ο Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγος κ. Φραγκούλης Φράγκος.

Το κολυμβητήριο μάχης κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από προσωπικό του 747 Ειδικού Τάγματος Μηχανικού, μειώνοντας στο ελάχιστο το κόστος και με την λειτουργία του θα καλύψει τις ανάγκες επιχειρησιακής εκπαίδευσης του Σχολείου Υποβρυχίων Καταστροφών του Στρατού Ξηράς.

Μετά την τελετή των εγκαινίων ακολούθησε άσκηση αποτροπής κατάληψης ή ανακατάληψης νήσου, με την συμμετοχή τμημάτων του Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών, της Ζ’ Μοίρας Αμφιβίων Καταδρομών, του 1ου Τάγματος Επιθετικών Ελικοπτέρων και των 2ου και 4ου Ταγμάτων Μεταφορικών Ελικοπτέρων.


Στάση πληρωμών ναι, έξοδος από το ευρώ αποκλείεται | Market-talk.net

Χτες η απόδοση των 12μηνων ελληνικών ομολόγων έφτασε το 88%. Δεν ξέρω ποια είναι η τιμή, αλλά όσοι έχουν αγοράσει μέχρι σήμερα (και είναι αρκετοί στην Ελλάδα που το είδαν σαν μια καλή ιδέα) χάνουν ήδη αρκετά.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν γνωρίζω περίπτωση ομολόγου να έχει φτάσει ποτέ σε αυτά τα επίπεδα. Μπορεί να υπάρχει, απλά δεν το έχω υπόψη μου.
Η αγορά μας λέει ότι σύντομα θα δούμε μια στάση πληρωμών. Το ανέφερα και προχτές σε δήλωση αξιωματούχου του ΔΝΤ και από χτες υπάρχουν αρκετές αναφορές από πολλούς άλλους σχετικά με αυτό το ενδεχόμενο. Η RBS δεν είναι παρά μόνο μια που πήρε το μάτι μου.
Όπως έχω εξηγήσει, η στάση πληρωμών θα γίνει, διότι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Η πραγματικότητα των αριθμών υπαγορεύει ότι αυτή είναι η λογική πορεία των πραγμάτων. Όχι διότι το θέλουμε, όχι διότι το θέλουν κάποιο άλλοι, αλλά διότι είναι αδύνατον να αντεπεξέλθουμε σε αυτό το βάρος του χρέους, ακόμα και αν ακολουθήσουμε κατά γραμμα το μνημόνιο. Του χρόνου, αν δεν έχει γίνει ακόμα το γενναιόδωρο κούρεμα που λέω τόσο καιρό, το χρέος μας θα έχει φτάσει το 172% του ΑΕΠ.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...